Blog
गाईजात्रा विशेष कार्यक्रम
कला संस्कृति प्रवर्धन महेन्द्र विद्या आश्रमको अभियान
जेम्स धुकुवा
कक्षा दश
कला संस्कृति प्रवर्धन महेन्द्र विद्या आश्रमको अभियान भन्ने मूल नाराका साथ मिति २०७९ साल भाद्र महिनाको २ गतेका दिन महेन्द्र विद्या आश्रमद्वारा गाईजात्राको अवसरमा घिन्ताङ घिसिङ कार्यक्रम सम्पन्न गरियो । गम्भीर विषयवस्तुको बाबजुद रमाइलोले भरिएको भव्य उत्सव घिन्ताङ घिसिङ वाराहीस्थानदेखि भक्तपुर दरबार क्षेत्र र न्यातापोला मन्दिरसम्मको एउटा छोटो पदयात्राको पूर्ण परिक्रमा गरी मनाइएको थियो । कक्षा चारदेखि दशसम्मका विद्यार्थीहरूको सहभागिता रहेको कार्यक्रममा विद्यालयका कार्यकारी निर्देशक श्री महेन्द्रप्रसाद मास्के, प्रधानाध्यापक श्री अनिल श्रेष्ठ, प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत श्री सम्राट मास्के लगायत शिक्षकहरूको सहभागिता रहेको थियो । यस शोमा सडक प्रदर्शन र सामान्य रूपमा घिन्ताङ घिसीङ भनिने शास्त्रीय नृत्यहरू समावेश गरिएको थियो । घिन्ताङ घिसिङ कार्यक्रममा अन्य धेरै विद्यालय तथा सहरका धेरै विद्यार्थीको सहभागिता रहेको थियो भने यस विद्यालयबाट ४२२ जना विद्यार्थीको सहभागिता रहेको थियो ।
गाईजात्रा दुःख, पीडा र वियोगको पर्व मात्र होइन, आशा चेत फैलाउने र बरु जस्तोसुकै अवस्थामा पनि आनन्दित हुने उत्तम माध्यमको पनि हो । गाईजात्रा विशेष नाचगान, उल्लास र हाँसोको लहरसँगै सामाजिक बेथितिमाथि तिखो व्यङ्गय गरी मनाइन्छ । यस कार्यक्रमको उद्देश्य थियो कि विद्यार्थीहरूले हाम्रा चाडपर्वको मूल्य, आभा र महत्त्व आत्मबोध गरून् तथा पीडा, दुःख, दर्द र बेदना भए पनि सुन्दर जीवनमा सकारात्मक सान्त्वना लिनू अपरिहार्य हो भन्ने पाठ सिकून् । आठ दिनसम्म मनाइने यो पर्व दुखको मलम भनेर पनि चिनिन्छ । कार्यक्रममा युवा विद्यार्थीहरूले देखाएको उत्साहमा भक्तपुरको उज्ज्वल भविष्य प्रतिविम्बित हुन्थ्यो । सङ्गीतको ब्यान्ड कार्यक्रमको लागि एक अपरिहार्य भाग हो । नेपाली परम्परागत ढोल, झ्याली आदि बाजागाजाहरू फरक–फरक थिए तथापि ती निस्किने धुनमा नेपाली पन र मन प्रतीत हुन्थ्यो । धिमेको श्रुतिमधुर धुनसँगै झाँकीहरू आपसमा जुध्दै, गाईजात्रा चरमोत्कर्षमा पुगेको थियो । यो एक कार्यक्रम थियो जुन औसतमा २ घण्टासम्म चलेको थियो तथापि यो चिरस्मरणीय छ । हरेक मन हर्षित थिए, केटाकेटीहरू खुसीमा डुबेका थिए, शिक्षकहरू आनन्दित मात्र होइन विद्यार्थीको प्रस्तुति देखेर चकित पनि थिए ।
अन्तमा, गाईजात्रा हाम्रो जीवनमा दुःख अवश्यम्भावी छ र त्यो स्वीकार गर्न हिम्मत हुनुपर्छ भन्ने चेत फैलाउन मनाइने पर्व हुो । जीवन एक महान् उपहार हो जुन हामीसँग छ र यसलाई बाँच्नुहोस्, जबसम्म तपाईंसँग समय छ तबसम्म यसलाई साथर्क रूपमा पूरा गर्नुहोस् । धन्यवाद ।